منبع: Medical News Today
برگردان/ترجمه: داکتر بشیر احمد
گزینش و ویرایش: داکتر اسماعیل درمان
گروه تحقیقاتی پوهنتون میزوری میگوید باور دینی و معنوی مردان و زنان را در مقابله با مریضیهای مزمن کمک میکند.
افرادی که به دین و معنویات پایبند هستند نسبت به افراد غیردینی/غیرمعنوی از صحت جسمی و روانی بهتری برخورداراند. برای درک بهتر این مسئله و فهمیدن اینکه چگونه میتوان از دین/معنویت برای مقابله با مشکلات عمدهی صحی کمک گرفت، محققین در پوهنتون میزوری اخیرا کوشش کردند تا دریابند کدام جنبههای دین، و برای کدام افراد، بیش از همه مفید اند. نتایج بررسیهای روانشناسان این پوهنتون نشان میدهند که حمایتهای دینی و معنویات به بهبود صحت هم در زنان و هم در مردانی که دچار مریضیها/ناجوریهای مزمن اند کمک میکند.
استفنی راید-آرنت، استادیار روانشناسی صحت در دانشکده/پوهنځی روانشناسی این پوهنتون میگوید: “یافتههای ما این نظر را تقویه میکنند که معنویت و باورهای دینی میتوانند اثرات منفی امراض مزمن را کاهش دهند. ما میدانیم که راههای زیادی برای مقابله با شرایط استرسزایی چون دچاربودن به امراض مزمن وجود دارند. اشتراک در مراسم دینی و فعالیتهای معنوی یک راهکار/استراتیژی موثر برای مقابله با این شرایط بوده میتواند.”
حمایتهای دینی و معنوی شامل همدلی از طرف دیگر اعضای گروه دینی، تقویهی روحی مثلا از طریق مشاورهی دینی و احساس بخشایش، و دعا شدن بهوسیله پیشوایان دینی و مشاوران دینی در شفاخانههاست. نتایجی که توسط تیم تحقیقاتی مرکز “دین و پیشه وران” [1] به تالیف استفنی راید-آرنت منتشر شده نشان میدهند که برخورداری از پشتیبانی دینی با صحت روانی بهتر برای زنان و صحت روانی و جسمی بهتر برای مردان همراه است.
بریک جانستون، استاد روانشناسی صحت و یکی از مولفین میگوید: “هر دو جنس (زن و مرد) از حمایت اجتماعی دیگر اعضای گروه – به این شکل که بتوانند از آنها انتظار کمک داشته و یا به آنها اتکاء کنند – و از دخیل بودن در موسسات دینی سود/مفاد میبرند.”
وی میافزاید: “تشویق افراد برای بدست آوردن حمایتهای معنوی و دینی میتواند منجر به افزایش توانایی آنها برای مقابله با استرس و اعراض جسمی/فیزیکی حاصل از امراض گردد. داکترها و دیگر کارکنان طبی میتوانند از مریضان بخواهند تا ازاین ناحیه استفاده ببرند، زیرا اشتراک در گروههای دینی برای افراد به معنی حمایت عاطفی، کمک مالی و فرصتی برای اجتماعیتر شدن میباشد.”
در این تحقیق نقش جنسیت در چگونگی به کارگیری منابع دینی/معنوی برای مقابله با عوارض امراض مزمن و معیوبیتهای همچون آسیب دیدگی حرام مغز (نخاع شوکی)، ضربه مغزی، سکته و سرطان بررسی شد. محققین برای این منظور از روشهای برای تعیین میزان دینی/معنوی بودن افراد و معلوم نمودن برداشت هر فرد از صحت روانی و فیزیکی خودش کار گرفتند. نتیجه این بود که کدام تفاوتی در روایت زنان و مردان از میزان فعالیتهای دینی و معنوی شان، و نیز از میزان حمایتی که از گروههای دینی خود دریافت میکردند، دیده نشد.
این نتیجه برخلاف نتایج بررسیهای است که در گذشته انجام شده و نشان میدهند که زنان احتمالا معنویتر بوده و یا بیش از مردان در امور دینی سهم میگیرند. بریک جانستون میگوید: “گرچه زنان بالعموم بیش از مردان دینی هستند، تحقیق ما نشان داد که هر دو جنس وقتی که به امراض شدید و یا معیوبیت دچار میشوند، اتکاء شان به دین و معنویت نیز بیشتر میگردد.”
این بررسی نشان میدهد که برای زنان سلامت روانی همراه است با فعالیتهای معنوی روزمره، احساس بخشایش و مقابله با شرایط سخت به کمک معنویت. در زنان، اعتقاد به یک قدرت فرازمینی مهربان، کمک کننده و بخشاینده باعث ایجاد توانایی ذهنی برای مقابله با شرایط وخیم و مزمن میگردد. در مردان، حمایت دینی – احساس کمک، حمایت و راحتی که از دیگر اعضای گروه به فرد منتقل می شود – و احساس صحت بهتر با هم پیوند دارند.
آقای جانستون رئیس برنامه “معنویت و تحقیقات صحی” پوهنتون میزوری است. او تا به حال چندین تحقیق در رابطه با پیوند بین دین، معنویت و صحت انجام داده است. تحقیقات وی به خصوص در مورد کسانی است که از امراض مزمن و زمینگیرکننده رنج میبرند. افراد مورد بررسی وی از ادیان گوناگون هستند.
برای دریافت متن گزارش به زبان انگلیسی به این پیوند بروید: http://www.medicalnewstoday.com/releases/236644.php
یادداشت: نشر مطالب روان آنلاین با ذکر منبع آزاد است!