مُحصلی که به ایالات مُتحده می‌آید

چاپ

نوشته: داکتر اسماعیل درمان

ماستر روانشناسی بالینی و مشاوره

بخشِ اول 

از این‌جا شروع می‌‌کنیم: ویزای خود را گرفته اید و تا چند هفتۀ دیگر به امریکا می‌‌روید. هیجان‌زده هستید. کوشش می‌‌کنید با خانواده و دوستان وقت بیشتری را صرف کنید؛ برای خرید به بازار بروید؛ برای تان هدیه می‌‌دهند؛ شاید هم مهمانی پُشتِ مهمانی! شاید هم کمی‌ گیج هستید و دقیق نمی‌دانید قرار است چکار کنید و چه چیزی در انتظار شماست. درین نوشته تلاش می‌کنم با توجه به مشاهدۀ زندگی و شنیدن خاطرات و تجارب دوستان دیگر چند توصیه را با شما شریک سازم.

فرض را بر این می‌گذاریم که شما سفری دارید که حداقل شش ماه تا یک سال به طول می‌‌انجامد و درین سفر تنها هستید. به این نکات توجه کنید:

حال و هوای پیش از خداحافظی

– هیجان و حتی نگرانی و تشویش قبل از خداحافظی با خانواده و دوستان و وداع کردن از شهر و دیار یک امرِ عادی است.  شاید از خود بپرسید: “من که این همه منتظر همچون روزی بودم، چرا حالا به عوض این که صد در صد خوشحال باشم، نگرانم؟” شاید هم احساس دوگانه داشته باشید، یعنی هم هیجان‌زده باشید و هم نگران. یا احتمال دارد فقط خوشحال باشید و اصلاً نگرانی نداشته باشید. هر یک از این تجربه‌های عاطفی بستگی به نوع شخصیت، وضعیت خانوادگی و شغلی، سن، مدت سفر، و تجربه‌های قبلی دارند. مثلاً اگر قبلاً زیاد سفر کرده باشید، آرام‌تر هستید و این را نیز در شمارِ سفرهای قبلی قرار می‌دهید. لیکن اگر سفرِ اول شما باشد یا سفر طولانی باشد واضح است که نگرانیِ تان کمی‌ بیشتر است.

 در هر سه حالت، آن چه تجربه می‌‌کنید کاملاً طبیعی است و جای نگرانی بخصوصی ندارد!

–  شاید کمی‌ احساس سردرگُمی‌ کنید و دقیق ندانید که چه باید بکنید؛ چگونه آمادگی بگیرید؛ از کجا شروع کنید؛ و.. این احساس هم عادی/نورمال است و در حقیقت ذهن شما تلاش می‌‌کند شما را برای این سفر آماده بسازد. آمادگی شما بستگی به نوع سفر، مدت سفر، شرایط جایی که قرار است به آنجا سفر کنید، امکانات آن، بودن یا نبودن همراه و متغیرهای دیگر دارد.

–  کوشش کنید با تمام دوستان خود قبل از سفر دیدار کنید. به مناطق یا اماکنی که هنوز نرفته بودید و آرزو داشتید بروید، سر بزنید. با خانوادۀ خود بیشتر وقت صرف کنید. اگر ممکن است حساب‌های مالی خود را تصفیه کنید. اگر کتابخانۀ کوچکی دارید آن را در اختیار اعضای خانواده و دوستان قرار دهید. این‌ها در آرامش روانی تان کمک می‌‌کنند. فراهم کردن معلومات در بارۀ شهر و ایالتی که قرار است به آنجا سفر کنید نیز در آرامشِ ذهنی تان موثر است.

تدارکات و آمادگی سفر

با مسوولین دانشگاه/پوهنتون تان در تماس بوده اید؟ اگر بلی، قرار است به کدام بخش منتقل شوید؟ معمولاً دانشجویانی که برای گرفتن مدرک لیسانس به امریکا می‌آیند در لیلیه برای شان اتاقی در نظر گرفته می‌‌شود و تقسیم اوقات غذایی شان از طریق ادارۀ لیلیه تنظیم و در دسترس شان قرار می‌‌گیرد. ولی اگر برای گرفتن مدرک ماستری یا دکترا به امریکا می‌آیید، معمولاً در داخل محوطه دانشگاه/پوهنتون جایی برای شما در نظر گرفته نمی‌شود و باید بیرون از این محوطه برای خود اتاق یا آپارتمان کرایه کنید. اگر مورد اولی باشد، (لیلیه)، کارهای شما در بیشتر موارد از طریق دانشگاهِ شما تنظیم می‌شود. لیکن در صورتی که مورد دومی‌ بود، بهتر است با مسوولین دانشگاه، و در صورتی که محصلین افغان در آن دانشگاه باشند با آن‌ها، در تماس شوید و از آنها جویای معلومات شوید. در بیشتر اوقات، این مسوولین به شما کمک می‌کنند و معلومات عمومی موردِ نیاز‌ را فراهم می‌سازند.

در صورتی که تا حال به آن شهر سفر نداشته اید و به جغرافیا و بافتِ اجتماعی آن آشنایی ندارید، از رفتن به وبسایت‌های مختلف مانند Craigslist برای اجارۀ خانه پرهیز کنید، چون “شنیدن کی بود مانند دیدن.” بسیار مشکل است که با دیدن دو سه عکس از یک اتاق یا آپارتمان بتوان تشخیص داد که آن محل برای شما مناسب است یا نه. همچنان منطقۀ که این خانه در آن واقع شده مهم است: آیا به دانشگاه نزدیک است؟ از لحاظ امنیتی قابل اطمینان است؟ خانه در وضعیت خوبی قرار دارد؟ کرایۀ آن مناسب است؟ صاحبِ‌خانه آدمِ قابل اطمینان و خوش‌اخلاقی است یا نه؟ و…مسوولین دانشگاه یا محصلینی که قبلا در آنجا بوده اند می‌توانند اطلاعات مفیدی درین باره برای شما تهیه کنند.

در بسیاری موارد، محصلین در یک منزل زندگی کرده و هر محصل از اتاق خود و مصارف جانبی (آب، برق، گاز، تلفون) جداگانه پول پرداخت می‌کند. این هم یک گزینۀ خوب است، بخصوص اگر علاقمند هستید با مردم دیگر نیز آشنا شده و زندگی تنهایی را دوست ندارید. به علاوه از لحاظ مالی برای تان بهتر است چون می‌‌توانید صرفه جویی کنید. به طور مثال، اگر اجارۀ یک آپارتمان هزار دالر در یک ماه باشد، اجارۀ یک اتاق معمولاً بین 400 تا 600 دالر است (نظر به اینکه به کدام ایالت بروید، نرخ متفاوت است؛ به همین دلیل من یک نرخ تقریبی را این جا نوشته ام). توصیه می‌کنم درین‌گونه موارد بعد از رسیدن به ایالات متحده تصمیم بگیرید.

پُرسش دیگری که باید پاسخ دهید این است که به کدام ایالت می‌روید؟ امریکا کشوری بزرگ با 50 ایالت است که بعضی از ایالت‌ها به بزرگی کشورهای چون آلمان و فرانسه اند. بنابر این شما به تنوع فرهنگ‌ها و اقلیم‌ها مواجه می‌شوید. به طور مثال، مردم جنوب ایالات متحدۀ امریکا در مجموع محافظه‌کارتر، سُنتی‌تر، و خون‌گرم‌تر اند، در حالی‌که مردم ساحل شرقی ایالات متحده بیشتر طرفدار حزب دموکرات و مُدرن‍‌تر اند و زندگی شان سرعت و استرس بیشتری دارد. البته این یک مقایسۀ بسیار کُلّی است و در هر موردی صدق نمی‌کند.

از نگاه آب و هوا، ساحل شرقی ایالات متحدۀ امریکا زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم و مرطوب دارد. شُمال امریکا زمستان‌های بشدت سرد دارد. جنوب و جنوب‌غربی امریکا بیشتر گرم و خشک و مناطقی چون ایالت کالیفورنیا تقریبا همیشه بهار اند. بنابر این، نظر به فصل سال و اقلیم همان ایالت برای خود لباس انتخاب کنید. دسترسی به انترنت کار را بسیار ساده کرده است. شما می‌توانید قبل از سفر، نوع آب و هوا و درجۀ حرارت و حتا نوع پوشش را از طریق جستجو در ماشین های جستجوگری چون گوگل و یاهو، بدانید.

من شخصاً فکر می‌‌کنم که نیازی نیست تا چند بکس را مملو از لباس کنید. به حد کافی برای خود لباس انتخاب کنید، ولی کاری نکنید که بار تان بسیار سنگین شود. در امریکا، فروشگاه‌های هستند که لباس با کیفیت خوب ولی قیمت مناسب به فروش می‌رسانند. فروشگاه های چون Ross و Kohl’s از همین دسته اند. اگر از لحاظ اقتصادی در سطح خوبی قرار دارید شاید علاقمند خرید از فروشگاه های مشهورتری باشید. Macy’s یکی از آن فروشگاه هاست. ولی در مجموع، چون محصل/دانشجو پولِ آن‌چنانی ندارد، من فروشگاه‌های قیمتی را پیشنهاد نمی‌کنم. تا زمانی که با صرفِ پول در حد مناسب می‌توانید لباس زیبا و راحت و نسبتاً مرغوب را فراهم کنید، چه نیازی است تا وجهی هنگفت را مصرف کنید؟ شما می توانید پول ذخیره شده را صرف چیزهای دیگری چون وسایل خانه، آشپزخانه، و سیر و سیاحت کنید.

 در بخش‌های بعدی به تنوع فرهنگی، چالش‌های زندگی و تحصیل در محیط نو، سیر و سفر در ایالات متحده و مسایل متنوع دیگر می‌پردازیم.