روان آنلاین بعد از یک سال و نیم

چاپ

داکتر اسماعیل درمان

مدیر وبسایت روان آنلاین 

چیزی بیش‌تر از یک و نیم سال قبل طرح وبسایت روان آنلاین نهایی شد و کار آن آرام آرام آغاز گردید. طرحِ به‌راه‌اندازی وبسایت را در سال 2008-2009 در ذهن داشتم، ولی بالاخره مقدمات آن در 2010 فراهم شد. دوستانی که به شکل آنلاین کار می‌کنند، و به‌ویژه دوستانی که گردانندگی یک وبسایت را به‌عهده دارند، می‌دانند که طرح‌ریزی، جمع‌آوری معلومات، گردآوری مطالب، ایجاد یک گروهِ کاری، و چیزهای مرتبط دیگر و آن‌هم به‌طور رضاکارانه، کار زمان‌بر و نسبتاً شاقه‌ایست.

با آن‌هم این‌ کار، سَر گرفت. بخش تکنیکی کار را نعیم عزیزیان، دانشجوی رشتۀ توسعۀ بین‌الملل در دانشگاه بِرکلی به‌ دوش گرفت. مشورت و نظردهی در بارۀ بخش‌بندی و نوعیت مطالب را داکتر ناهید عزیز، استاد دانشگاه آرگوسی در واشنگتن دی.سی.، قبول کرد. داکتر عبدالتواب کاوه سلجوقی، ماستر صحت عامه در آمریکا، راجع به ساختار عمومی وبسایت برایم مشورت داد. بعدها داکتر هامش درویش، متخصص صحت روانی و هیپنوتراپیست در انگلستان، در تهیۀ مطالب به روان آنلاین پیوست. داکتر بشیر احمد که این روزها در کانادا به دنیای دانشجویی بازگشته، در ترجمۀ جدیدترین نوشته‌ها با من همکاری داشته است. و بالاخره خودم. من تقریباً در هر حوزه‌ای به عنوان بنیان‌گزار تا حدی مسوولیت داشته‌ام: گزینشِ طرح، گزینش مطالب، نوشتن، ویرایش کردن، نشر کردن، و تماس داشتن با خوانندگان.

هدفِ اصلی ما بلندبردن سطح آگاهی شهروندان و مهاجرین افغان در بارۀ صحت روانی، اختلالات روانی، خشونت در خانواده و اجتماع، به اشتراک گذاشتن مطالب مهم و جدید، و در نهایت مقابله با شرمِ حاصل از داشتن یا صحبت کردن در بارۀ مشکلات روانی بوده است. برای معلومات بیش‌تر، هدف‌نامۀ وبسایت در همان صفحۀ نخستین به نشر رسیده.

در بارۀ این‌که چرا راه‌اندازی هم‌چو وبسایتی مهم بود و مهم است چیزی نمی‌نویسم، چون در بخش‌های مختلف به آن اشاره کرده‌ایم، ولی آن‌چه می‌خواستم با شما در میان بگذارم این است که بعد از یک سال و نیم، این وبسایت، که به دو زبان فارسیِ دری و انگلیسی مطلب نشر می‌کند، بالای ده هزار خواننده در سراسر جهان دارد.

شاید در روز اول تصور این‌که بعد از این مدت به اینجا برسیم برای من نیز اندکی مشکل بود، ولی در موفقیت این کار تردید بزرگ و عمیقی نداشتم. من و دوستانم به اعتبار و زیبایی کار اهمیت زیادی می‌دهیم و در حد توان کوشش کرده ایم تا نوشته‌های دقیق، قابلِ‌اعتبار، علمی، و مورد نیاز را به زبان ساده و راحت فراهم کنیم. این می‌تواند در مطرح شدن روان آنلاین به عنوان یک منبع علمی و مطمئن نیز زمینه‌سازی کند.

از سوی دیگر، این نشان می‌دهد که مردم تشنۀ معلومات و آگاهی اند. لیکن نظر به این‌که دسترسی به انترنت برای بسیاری از شهروندان در داخل کشور کاری مشکل است، من با چندین رادیو تماس گرفته (یا آن‌ها با من تماس گرفته اند) و به توافق رسیده ایم تا مطالب روان آنلاین را با ذکر منبع در اختیار شنوندگان خود بگذارند. هم‌چنین است قصۀ مطبوعات. نشریات توانسته اند و می‌توانند با نشر مطالب روان آنلاین، به مخاطبان بیش‌تری رسیدگی کنند.

از من پرسیده اند که چرا به زبان پشتو مطالب زیادی نداریم؟ من از یک سال قبل بدین‌سو در تلاش بوده ام تا افرادی را پیدا کنم که درین بخش ما را هم‌کاری کنند. از این فرصت استفاده کرده و بار دیگر تأکید می‌کنم که ما به اندازۀ کافی مطلب در حوزه‌های مختلف روانشناسی داریم. کافیست دوستانی که به زبان پشتو تسلط دارند پیش‌قدم شوند و این نوشته‌ها را برگردان/ترجمه کنند. روان آنلاین ظرفیت کافی برای نشر مطالب به زبان پشتو را داراست.

کار ما، اما، بدون چالش نبوده است. مورد انتقادهای ناسالم و ناموثر و حتا تهدید و کوچک‌نمایی قرار گرفته ایم. هم‌چنان، برای ما وعدۀ هم‌کاری داده شده، ولی این وعده‌ها فراموش شده اند. لیکن دریافت نامه‌های سپاس‌گزاری و پُر از مهر خوانندگان، یا نامه‌های که جویای معلومات و حل مشکل اند، رنج و دشواری کار را تا حدی آسان‌تر می‌کند. از میان این ده هزار خواننده در روان آنلاین فارسی و انگلیسی، ما خوانندگان زیادی داریم که غیرافغان اند، از آن میان شهروندان ایرانی و آمریکایی. به گمان من، این می‌‌تواند نشان‌دهندۀ موثریت کار ما باشد.

 وبسایت روان آنلاین همچنان در پیوستن با نهادهای مدنی که در حوزۀ آگاهی‌دهی و کاهش خشونت در خانواده و اجتماع کار می‌کنند، سهم گرفته است، چون بدین باور است که رُشد تعلیمی و بالارفتن سطح آگاهی در کنار رُشد اقتصادی در کاهش خشونت علیه کودکان و طبقات آسیب‌پذیر موثر است.

از تمام دوستان و خوانندگانی که تا حال با ما بوده اند، به وبسایت مراجعه کرده اند، پیشنهادهای مفید مطرح کرده اند، نوشته‌ها را به اشتراک گذاشته اند، وبسایت را به دوستان و آشنایان خود معرفی کرده اند، و ما را پشتیبانی روحی/روانی کرده اند، یک جهان سپاس‌گزاری می‌کنیم.

من از همکاران خوبم نیز صمیمانه سپاس‌گزاری می‌کنم. شما را بسیار دوست دارم و هر قدمی که درین راه با من برداشته اید برایم جهانی ارزش دارد.